Në zemër të çdo mesazhi, ekziston një dëshirë jo vetëm për t'u dëgjuar, por për t'u lidhur, për të rezonuar, për të ndezur një përgjigje. Ky është thelbi i asaj për të cilën ne përpiqemi në ungjillëzimin dixhital. Ndërsa gërshetim më fort pëlhurën dixhitale në sixhadenë e ndërveprimeve tona të përditshme, thirrja për të ndarë besimin tonë ndërthuret me pikselë dhe valë zanore.
Ungjillizimi dixhital nuk ka të bëjë vetëm me përdorimin e internetit si një megafon për të përforcuar besimet tona. Bëhet fjalë për krijimin e një narrative që shtrihet në të gjithë hapësirën dixhitale dhe prek zemrat e individëve në jetën e tyre të përditshme. Është rrëfim me një shkëndijë hyjnore dhe po ndodh pikërisht aty ku vështrimi i njerëzimit është i fiksuar – në ekranet ndriçuese të pajisjeve të tyre.
Kur fillojmë krijimin e një fushate të ministrisë dixhitale, ne nuk jemi vetëm duke hartuar pika në një tabelë ose duke strategjikuar klikimet; ne po konsiderojmë njeriun në anën tjetër të atij ekrani. Çfarë i lëviz ata? Cilat janë sprovat, mundimet dhe triumfet e tyre? Dhe si përshtatet mesazhi që kemi në udhëtimin e tyre dixhital?
Narrativa që ne krijojmë duhet të burojë nga thelbi autentik i misionit tonë. Duhet të jetë një fener që shkëlqen përmes zhurmës dhe rrëmujës, një sinjal i sintonizuar me frekuencën e nevojave të audiencës sonë. Dhe kështu, ne flasim në tregime dhe imazhe që magjepsin dhe detyrojnë, që frymëzojnë reflektim dhe provokojnë biseda.
Ne i mbjellim këto farëra në kopshtet e peizazhit dixhital, nga sheshet e qyteteve komunale të mediave sociale deri te korrespondenca intime e emaileve, secili i përshtatur për tokën në të cilën ndodhet. Nuk ka të bëjë vetëm me transmetimin e mesazhit tonë; ka të bëjë me krijimin e një simfonie pikash prekjeje që rezonojnë me ritmin e jetës së përditshme.
Ne i hapim dyert gjerësisht për ndërveprim, duke krijuar hapësira për pyetje, për lutje, për heshtjen e përbashkët që flet shumë. Platformat tona bëhen një vend i shenjtë ku e shenjta mund të shpaloset në laike.
Dhe si me çdo bisedë kuptimplote, ne duhet të jemi të përgatitur të dëgjojmë sa më shumë që flasim. Ne përshtatemi, korrigjojmë, përsosim. Ne respektojmë shenjtërinë e bashkimit dixhital në të cilin po angazhohemi, duke nderuar privatësinë dhe besimet e audiencës tonë si tokë të shenjtë.
Suksesi këtu nuk është një numër. Është një histori e lidhjes, e komunitetit dhe e revolucionit të qetë që ndodh kur një mesazh dixhital bëhet një zbulim personal. Është të kuptuarit se në këtë hapësirë të pakufishme dixhitale, ne nuk po transmetojmë thjesht në boshllëk. Ne po ndezim fenerë të panumërt, duke shpresuar që të drejtojmë vetëm një person në një kohë në diçka që i ngjan shtëpisë.
Pyetja që duhet t'i bëjmë vetes ndërsa lundrojmë në këtë hapësirë dixhitale nuk është nëse mund të dëgjohemi – epoka dixhitale ka siguruar që ne të gjithë të jemi më të zhurmshëm se kurrë. Pyetja e vërtetë është, a mund të lidhemi? Dhe ky, miqtë e mi, është i gjithë qëllimi i ungjillizimit dixhital.
Foto nga Nicolas në Pexels
Postimi i Vizitorit nga Media Impact International (MII)
Për më shumë përmbajtje nga Media Impact International, regjistrohuni në Buletini i MII.
