در دل هر پیامی، نه تنها میل به شنیده شدن، بلکه برای برقراری ارتباط، طنین انداز کردن، و برانگیختن پاسخ وجود دارد. این جوهر چیزی است که ما در بشارت دیجیتال برای آن تلاش می کنیم. همانطور که ما پارچه دیجیتال را محکم تر در تابلوی تعاملات روزانه خود می بافیم، دعوت به اشتراک گذاشتن ایمانمان با پیکسل ها و امواج صوتی در هم آمیخته می شود.
تبشیر دیجیتال فقط استفاده از اینترنت به عنوان یک مگافون برای تقویت باورهایمان نیست. این در مورد ساختن روایتی است که به گستره دیجیتال می رسد و قلب افراد را در زندگی روزمره آنها لمس می کند. این داستان با یک جرقه الهی است، و درست در جایی اتفاق می‌افتد که نگاه بشریت خیره شده است - روی صفحه‌های نورانی دستگاه‌هایشان.
هنگامی که ما شروع به ایجاد یک کمپین وزارت دیجیتال می کنیم، فقط نقاطی را روی نمودار ترسیم نمی کنیم یا کلیک ها را استراتژی می کنیم. ما انسان را در آن سوی صفحه در نظر می گیریم. چه چیزی آنها را به حرکت در می آورد؟ آزمایش ها، مصیبت ها و پیروزی های آنها چیست؟ و پیامی که ما داریم چگونه در سفر دیجیتالی آنها قرار می گیرد؟
روایتی که می سازیم باید از هسته اصیل مأموریت ما سرچشمه بگیرد. این باید چراغی باشد که از میان سر و صدا و بهم ریختگی می درخشد، سیگنالی که با فرکانس نیازهای مخاطب ما تنظیم شده است. و بنابراین، ما در داستان‌ها و تصاویری صحبت می‌کنیم که مجذوب و وادار می‌کنند، الهام‌بخش تأمل و گفتگو هستند.
ما این بذرها را در باغ‌های منظر دیجیتال می کاریم، از میدان‌های شهری شبکه‌های اجتماعی گرفته تا مکاتبات صمیمی ایمیل‌ها، هر کدام متناسب با خاکی که خود را در آن می‌یابد. این فقط پخش پیام ما نیست. این در مورد ایجاد یک سمفونی از نقاط لمسی است که با ریتم زندگی روزمره طنین انداز می شود.
ما درها را کاملاً برای تعامل باز می‌کنیم، فضاهایی برای پرسش‌ها، برای دعا، برای سکوت مشترکی که گویای همه چیز است ایجاد می‌کنیم. سکوهای ما تبدیل به پناهگاهی می شود که در آن مقدسات می توانند در سکولار آشکار شوند.
و مانند هر مکالمه معنی‌داری، باید آماده باشیم که به همان اندازه که صحبت می‌کنیم گوش کنیم. ما تطبیق می‌دهیم، اصلاح می‌کنیم، اصلاح می‌کنیم. ما به قداست ارتباط دیجیتالی که در آن شرکت می کنیم احترام می گذاریم و به حریم خصوصی و اعتقادات مخاطبان خود به عنوان زمین مقدس احترام می گذاریم.
موفقیت در اینجا یک عدد نیست. این داستان ارتباط، اجتماع و انقلاب آرامی است که زمانی رخ می دهد که یک پیام دیجیتال به یک افشاگری شخصی تبدیل شود. این درک این است که در این گستره دیجیتال بی حد و حصر، ما فقط در فضای خالی پخش نمی کنیم. ما چراغ‌های بی‌شماری را روشن می‌کنیم و امیدواریم بتوانیم هر بار فقط یک نفر را به چیزی شبیه خانه راهنمایی کنیم.
سوالی که باید در حین حرکت در این گستره دیجیتال از خود بپرسیم این نیست که آیا می‌توان شنیده شد یا خیر – عصر دیجیتال تضمین کرده است که همه ما می‌توانیم بلندتر از همیشه باشیم. سوال اصلی این است که آیا می توانیم ارتباط برقرار کنیم؟ و این، دوستان من، تمام هدف تبشیر دیجیتالی است.
عکس نیکلاس روی پیکسل
ارسال مهمان توسط Media Impact International (MII)
برای محتوای بیشتر از Media Impact International، در سایت ثبت نام کنید خبرنامه MII.
